Τετάρτη 29 Φεβρουαρίου 2012

Για τη Σαρακοστή

Του Γιώργου Θεοχάρη
Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΜΩΥΣΗΣ Ο ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ ΣΤΟ AGIORITIKOVIMA.GR
΄΄Η νηστεία είναι συνδυασμένη με τη προσευχή και η εγκράτεια με την ελεημοσύνη.Η νηστεία δεν έχει σχέση με τη δίαιτα αλλά είναι η μόνη εκούσια προσφορά των ανθρώπων στο θεό΄΄ υπογραμμίζει στο agioritikovima.gr ο γέροντας Μωυσής ο Αγιορείτης .
Ο λόγιος μοναχός συπληρώνει΄΄ Η σαρακοστή είναι μία σημαντική ευκαιρία που μας δίνει η Εκκλησία για να προετοιμαστούμε για τη μεγάλη εορτή του Πάσχα.Ευχόμεθα να μην περάσει ανεκμετάλευτη η ευκαιρία αυτή που δίνετε για τον καθένα μας.΄΄
΄΄Τη Σαρακοστή συχνά συμβαίνουν πειρασμοί, δοκιμασίες, σκάνδαλα και πτώσεις. Είναι για να μας ωριμάσουν περισσότερο, να μας ισορροπήσουν και να μας φρονηματίσουν. Η ζωή των χριστιανών, ας μη το λησμονάμε ποτέ, είναι σταυρική.
Δίχως σταύρωση δεν έρχεται ανάσταση. Η Σαρακοστή είναι μια ωραία και καλή προετοιμασία, ένας διάδρομος ημίφωτος, που οδηγεί σε φωτεινό σαλόνι. Τα πόδια της Σαρακοστής είναι η προσευχή και η νηστεία. Προσευχή και νηστεία δίχως ταπείνωση και αγάπη δεν έχουν κανέναν καρπό. Νηστεία και προσευχή θέλουν να μετριάσουν τον πολύ εγωισμό μας.΄΄τονίζει ο Αγιορείτης μοναχός.
Τέλος αναφέρθηκε και στην άγνοια του κόσμου αναφορικά με τη νηστεία λέγοντας΄΄Ο πολύς κόσμος αγνοεί ή δεν θέλει να προσεγγίσει το νόημα των ημερών αυτών, συνεχίζοντας τη μονότονη ζωή του. Ενώ λέει πως η ζωή τον κουράζει, δεν κάνει ούτε βήμα για μια ουσιαστική αλλαγή. Δίαιτα αυστηρή κάνει, αλλά νηστεία δεν κάνει.
Στον ψυχολόγο πηγαίνει, στην τηλεόραση κάθεται ώρες, αλλά στον εξομολόγο δεν πηγαίνει, ούτε στην εκκλησία. Δεν θέλει ο άνθρωπος σήμερα να δώσει κάτι, μόνο να πάρει, δίχως μόχθο και καμία προσωπική θυσία. Φοβάται να δει κατάματα τον εαυτό του. Συστηματικά τον αποφεύγει. Αγωνιά στο εσωτερικό κενό του. Η Σαρακοστή λειτουργεί σαν ακτινογραφικό μηχάνημα, σαν φωτογραφική μηχανή, σαν καθρέφτης. Κατά κάποιο τρόπο τη θεωρούμε αποκρουστική, γιατί θα αποκαλύψει την κρυφή πραγματικότητά μας.

Πέμπτη 23 Φεβρουαρίου 2012

Παρουσίαση του νέου βιβλίου της κ. Κλαίρης Αγγελίδου"Κωδικός Αταλάντη"

Την περασμένη Τρίτη, 21 Φεβρουαρίου 2012, στις 7:30 μ.μ., παρουσίασα το νέο βιβλίο της κ. Κλαίρης Αγγελίδου "Κωδικός Αταλάντη" στο Δημοτικό Μέγαρο Στροβόλου. Πέρα από τη χαρά μου, γιατί θα έδινα ευχαρίστηση στην κ. Αγγελίδου, στην οποία χρωστώ πολλά, ευφράνθηκε το είναι μου και γέμισε αγαλλίαση η ψυχή μου από την παρουσία πολλών και εκλεκτών φίλων που μου έδειξαν και έμπρακτα την αγάπη τους, και μάλιστα σε μια πολύ δύσκολη μέρα, καθημερινή που είχε και άλλη μια εξαιρετική διάλεξη για τον Αγώνα της ΕΟΚΑ.

Μετά από έναν χαιρετισμό της Προέδρου του Ομίλου Φίλων Παιδικής Βιβλιοθήκης Στροβόλου κ. Μαρίας Μιχαηλίδου, ανέβηκε στο βήμα ο νέος Δήμαρχος Στροβόλου κ. Λάζαρος Σαββίδης ο οποίος εξήρε το έργο και την εθνική προσφορά της συγγραφέως.

Στη συνέχεια, παρουσίασα με πολλή αγάπη το βιβλίο, με τη συνοδεία διαφανειών από τη ζωή και την προσφορά της συγγραφέως, ενώ κατά τη δεκαπεντάλεπτη παρουσίασή μου ήμουν συγκινημένη, αφού το έργο αυτό με έχει ευαισθητοποιήσει. Στην αντιφώνησή της η κ. Αγγελίδου ευχαρίστησε όλους τους συντελεστές της εκδήλωσης.

Η σύντομη αυτή τελετή τελείωσε με παραδοσιακά τερψιλαρύγγια από τη Μεσαορία μας. Ετοίμασα με κέφι και αγάπη την εξαίσια "τσιππόπιτά" μας, τις πιττούδες μας, όπως και πουρέκκια. Έτσι, μετά την πνευματική τροφή, ακολούθησε και η υλική τροφή. Όλοι ενθουσιάστηκαν. Ήταν πραγματική ευωχία.

Τετάρτη 22 Φεβρουαρίου 2012

Το καμηλό παλτό

8.2.2012

AΠΟ ΤΟΝ ΝΙΚΟ ΔΗΜΟΥ
* Η κυρία στεκόταν όρθια έξω από έναν μεγάλο φούρνο στην Κηφισιά. Ήταν ντυμένη απλά αλλά καλόγουστα και φαινόταν σαν να περίμενε κάποιον. Προσπερνώντας, την άκουσα να μου ψιθυρίζει: «Συγγνώμη, πεινάμε».

* Σταμάτησα κατάπληκτος, βέβαιος πως δεν είχα ακούσει καλά. Όμως η κυρία, με χαμηλωμένο βλέμμα, επανέλαβε τη φράση.

* Μπήκα βιαστικός στον φούρνο, αγόρασα, έκανα ψιλά και, φεύγοντας, της έβαλα στο χέρι ένα μικρό χαρτονόμισμα. Δεν μου πήγε να δώσω κέρμα. Πρόσεξα το χέρι. Ήταν περιποιημένο. Το ψιθυριστό «ευχαριστώ» σχεδόν δεν ακούστηκε.

* Το συναπάντημα αυτό με συγκλόνισε σαν γροθιά στο στομάχι. Σίγουρα κάθε φτώχεια είναι οδυνηρή, αλλά η φτώχεια του νεόπτωχου αξιοπρεπούς αστού είναι πιο σκληρή. Δεν έχει μάθει την ένδεια, ζούσε μια καλή ζωή, και ξαφνικά τα χάνει όλα. Ο άλλος, που ζει χρόνια στη φτώχεια, έχει ξεδιπλώσει στρατηγικές και άμυνες τις οποίες ο νεόπτωχος δεν υποψιάζεται καν.

* Και ξαφνικά ο νους μου πήγε πολλά χρόνια πίσω. Στο τέλος της φοιτητικής μου ζωής στη Γερμανία συνεργάστηκα σε μια ταινία και είχα κερδίσει αρκετά. Από τα κέρδη μου είχα αγοράσει ένα μεγαλοπρεπές καμηλό παλτό.

* Γύρισα στην Ελλάδα, βρέθηκα μέσα σε μία οικογενειακή θύελλα - με αποτέλεσμα, ενώ υπηρετώ τη θητεία μου, να πρέπει ταυτόχρονα να κερδίσω τα προς το ζην. Όχι μόνο για μένα αλλά και για τη μητέρα μου.

* Πέρασα δύσκολα εκείνο τον χειμώνα και συχνά κοιμήθηκα νηστικός. Όταν δεν ήμουν υπηρεσία, φορούσα πολιτικά και χτυπούσα πόρτες για δουλειά. Έκανα τα πάντα: μεταφράσεις, μαθήματα, κείμενα, αλληλογραφία.

* Θυμάμαι τι ζημιά μου είχε κάνει το καμηλό παλτό. «Μα, τι ανάγκη έχεις εσύ;» ο ένας, «Α, θα παίρνεις ακριβά!» ο άλλος. Μέχρι που βρήκα να το πουλήσω και ησύχασα. Μαζί με όσα ξεπουλήσαμε τότε -χαλιά, σερβίτσια, κοσμήματα- έφυγε κι αυτό.

* Προσέξτε λοιπόν: η νέα φτώχεια φοράει συχνά καμηλό παλτό. Και ξεγελάει. Αφήστε που κρύβεται διότι ντρέπεται. Δεν έχει το θάρρος της ανάγκης της.

* Αναζητήστε την εκεί που δεν την περιμένετε. Δεν ζητιανεύει στις γωνίες, ούτε απαιτεί φανερά. Αλλά, ψάχνοντας, θα μάθετε για την οικογένεια του απολυμένου πενηντάρη στελέχους που στερείται που κρυώνει γιατί δεν μπορεί να πληρώσει θέρμανση, που δεν έχει για το χαράτσι και κινδυνεύει να μείνει χωρίς ρεύμα. Κι αν μπορείτε, βοηθήστε. Διακριτικά.

Τρίτη 14 Φεβρουαρίου 2012

Κα Καλού, μόνο ο Γέροντας Εφραίμ είναι επικίνδυνος για την Ελλάδα;

Ζούμε αναντίρρητα στην εποχή του παραλόγου. Οι «γνωστοί άγνωστοι» κουκουλοφόροι, αναρχικοί, άθεοι, βάνδαλοι, καταστροφείς της Αθήνας, που πυρπολούν και διαλύουν περιουσίες αθώων πολιτών και του κράτους, αφήνονται ελεύθεροι να λυμαίνονται τα πάντα, και δεν υπάρχει ένας ανακριτής να τους θεωρήσει επικίνδυνους για να τους χώσει μέσα. Ενώ ξέρουν κάθε φορά ποιοι είναι, τους αφήνουν ανενόχλητους να συνεχίζουν το σκοταδιστικό τους έργο.

Ο μόνος επικίνδυνος εγκληματίας για την κ. Καλού είναι ένας ακτήμονας, ανάργυρος μοναχός που αναπαύει χιλιάδες ανθρώπων απ’ όλα τα μήκη και πλάτη της γης. Ένας μοναχός που η αγάπη του για τον άνθρωπο είναι τόσο μεγάλη, που η καρδιά του είναι ανοικτή για να παρηγορήσει της γης τους πονεμένους. Ένας μοναχός που η αγάπη του για την πατρίδα μας είναι αστείρευτη, γιατί εμείς στην Κύπρο γαλουχηθήκαμε εξ απαλών ονύχων με το όραμα της αιώνιας Ελλάδας. Ένας μοναχός που γύρισε σε ένα μήνα όλη την αχανή Ρωσία και όλα τα χρήματα που η αγάπη του Ρωσικού λαού απόθεσε στην Τιμία Ζώνη της Παναγίας μας, τα πρόσφερε για την ανακούφιση των πεινασμένων της Ελλάδας στην Αρχιεπισκοπή Αθηνών.

Επιτέλους, δεν υπάρχει σ’ αυτή την κυβέρνηση ένας νουνεχής άνθρωπος, με φόβο Θεού, με αξιακό κώδικα, με ευγένεια και αληθινή παιδεία; Τόσος ηθικός εκτραχηλισμός πια; Οι πολιτικοί μόνο να κορδακίζονται και να εναβρύνονται στα ΜΜΕ μπορούν; Τόσο πολύ έχουν διαβρωθεί οι συνειδήσεις τους, που δεν αντιλαμβάνονται ότι ο Γέροντας Εφραίμ έγινε στόχος δρεπανηφόρων αρμάτων διαπλοκής και επικοινωνιακής αγυρτείας;

Εξάλλου, δεν μπορεί κάποιος να διαχωρήσει τη θέση του από τους σφογγοκωλάριους και οσφυοκάμπτες των μεγάλων αφεντικών που θέλουν τον Γέροντα Εφραίμ παροπλισμένο στη φυλακή, γιατί τόλμησε να ζητήσει από τον κ. Πούτιν βοήθεια για την Ελλάδα; Ποιος άλλος ζήτησε βοήθεια; Μα αυτό θέλουν, να οδηγήσουν την Ελλάδα στον έσχατο εξευτελισμό. Δεν μπορούν να καταλάβουν ότι τα μεγάλα αφεντικά βρήκαν υποχείριο μια ανακρίτρια, την κ. Καλού, η οποία αντί να υπηρετεί τη δικαιοσύνη, εξυπηρετεί αυτούς, με το αζημείωτο, βεβαίως.

Αυτή είναι η τραγωδία της Ελλάδας: ότι έχει ανθυπομέτριους ηθοποιούς της πολιτικής που ανηλεώς, παράνομα και ανήθικα ενθυλάκωσαν ή κατασπατάλησαν τον δημόσιο πλούτο, σφετερίστηκαν και οικειοποιήθηκαν τα χρήματα του κοσμάκη. Αυτό μας είπε και ο Μητροπολίτης Λεμεσού στον χαιρετισμό του έξω από την Ελληνική Πρεσβεία στη Λευκωσία, όπου συγκεντρωθήκαμε για να διαδηλώσουμε για την άδικη και παράνομη φυλάκιση του Γέροντά μας: «Την Ελλάδα λυπούμαστε που δεν έχει πολιτικούς να την κυβερνήσουν».

Δυστυχώς, έχει χιλιοειπωθεί: η κρίση στην Ελλάδα, και κατ’ επέκταση στην Κύπρο, είναι πρωτίστως κρίση κοινωνική, κρίση πνευματική, κρίση ηθικών αξιών. Χάθηκε το μέτρο. Έλειψε το όραμα. Ξεχάστηκε η σεμνότητα. Ο κόσμος έγινε μια μάζα πληβείων, άβουλων και εθελόδουλων, εξανδραποδισμένων, μαλθακών και φενακισμένων που ανέχονται αχρείους άρχοντες και αλληλοεξαχρειούνται. Γέμισε ο κόσμος αριβίστες που εξαργυρώνουν τη θέση τους, εκμεταλλευόμενοι τους υποτελείς υπηκόους.

Νομίζω ότι στην περίπτωση της Ελλάδας ταιριάζει αυτό που λέει ο Χαλίλ Γκιμπράν στο έργο του «Ο κήπος του Προφήτη»:
«Το έθνος να λυπάστε
που έχει αλεπού για πολιτικό
απατεώνα για φιλόσοφο
μπαλώματα είν’ η τέχνη του».
Αναμένουμε ότι κάποιοι θα ευαισθητοποιηθούν, έστω και τη δωδεκάτη, με αυτά που έγιναν στο κέντρο της Αθήνας και θα συλλάβουν τους πραγματικούς επικίνδυνους εγκληματίες. Για να πάψει ο διεθνής διασυρμός της Ελλάδας μας. Για να ανασάνει για λίγο ο ταλαίπωρος λαός που τον έχουν πνίξει, και έφτασε στα όρια της εξαθλίωσης.

Καταληκτικά, κα Καλού, ανοίξτε τα μάτια σας και δέστε ποιοι είναι οι εγκληματίες στην Ελλάδα. Όσο για τον Γέροντα Εφραίμ, δεν φοβόμαστε. Τον σκέπει η Παναγία. Δεν ξέρουμε ποιο είναι το σχέδιο του Θεού. Κάποια στιγμή θα λάμψει η αλήθεια. Οι Λατίνοι την έλεγαν «Filia temporis», θυγατέρα του χρόνου και μητέρα της ελπίδας. Γιατί οι χριστιανοί πιστεύουμε στη θεία πρόνοια, γι’ αυτό και ελπίζουμε. Αλοίμονο σ’ εσάς, που αθωώσατε κάποιον βέβηλο που εξύβριζε την Παναγία, και πνέετε μένεα κατά ενός ανθρώπου του Θεού. Δεν φοβάστε τον Θεό;

Κυριακή 12 Φεβρουαρίου 2012

Ποιός είναι ο ορισμός του μορφωμένου ανθρώπου;
13 Φεβρουαρίου, 2012 — vatopaidifriend4

Όταν ρωτήσανε τον Σωκράτη να τους δώσει τον ορισμό του μορφωμένου ανθρώπου, δεν ανέφερε τίποτε για την συσσώρευση γνώσεων. Η μόρφωση, είπε, είναι θέμα συμπεριφοράς. Ποιούς ανθρώπους λοιπόν θεωρούσε μορφωμένους;

1. Πρώτα απ’ όλους αυτούς που ελέγχουν δυσάρεστες καταστάσεις, αντί να ελέγχονται από αυτές…

2. Αυτούς που αντιμετωπίζουν όλα τα γεγονότα με γενναιότητα και λογική..

3. Αυτούς που είναι έντιμοι σε όλες τους τις συνδιαλλαγές..

4. Αυτούς που αντιμετωπίζουν γεγονότα δυσάρεστα και ανθρώπους αντιπαθείς καλοπροαίρετα..

5. Αυτούς που ελέγχουν τις απολαύσεις τους..

6. Αυτούς που δεν νικήθηκαν από τις ατυχίες και τις αποτυχίες τους..

7. Τελικά αυτούς που δεν έχουν φθαρεί από τις επιτυχίες και την δόξα τους…





Πηγή : http://www.agiazoni.gr/article.php?id=44572553011860718900

Πέμπτη 9 Φεβρουαρίου 2012

Πρόοδος σε Λύκειο της Βρετανίας

ΚΙΡΚΑΔΙΚΟΙ ΡΥΘΜΟΙ-Ο ΜΕΤΡΟΝΟΜΟΣ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ


Στο Λύκειο Monkseaton στο Τάινσαϊντ της Βρετανίας έχει καταγραφεί πολύ μεγάλη πρόοδος το τελευταίο έτος. Οι απουσίες έχουν μειωθεί, η προσέλευση των μαθητών γίνεται στην ώρα της και τα αποτελέσματα στις εξετάσεις έχουν φθάσει στο ζενίθ. Ο διευθυντής του σχολείου Πολ Κέλεϊ δεν μπορεί να αποδώσει αυτές τις επιτυχίες στον καλύτερο τρόπο διδασκαλίας ή στην επιβολή αυστηρότερης πειθαρχίας. Απλώς αποφάσισε να ανοίγει το σχολείο στις 10 π.μ. αντί για τις 9 π.μ.

Εφηβοι-κουκουβάγιες
Η αλλαγή αυτή έγινε προκειμένου να συγχρονιστεί η σχολική ημέρα με το βιολογικό ρολόι των μαθητών. Οι έφηβοι είναι γνωστό ότι μοιάζουν με «κουκουβάγιες», προτιμώντας να μένουν ξύπνιοι ως τις πρώτες πρωινές ώρες και να κοιμούνται ως το μεσημέρι. Αυτό δεν αποτελεί αποκλειστικώς δικό τους σφάλμα: η φυσική καθυστέρηση στην έκκριση της ορμόνης μελατονίνης μεταφέρει τους «δείκτες» του βιολογικού τους ρολογιού αρκετές ώρες πίσω. Το σχολείο Monkseaton, ευθυγραμμίζοντας τη σχολική ημέρα με αυτούς τους βιολογικούς ρυθμούς, αποφεύγει το να διδάσκονται οι έφηβοι τα μαθήματά τους, όταν ο εγκέφαλός τους μισοκοιμάται.
Kιρκαδικοί ρυθμοί
Στον σύγχρονο κόσμο οι ζωές μας υπαγορεύονται σε μεγάλο βαθμό από τον χρόνο. Ακόμη όμως και χωρίς ρολόγια, προγράμματα και ημερολόγια, το σώμα μας ακολουθεί τον χτύπο του εσωτερικού ρολογιού μας, που δεν είναι άλλο από τους κιρκαδικούς ρυθμούς. Κατά τη διάρκεια του 24ωρου βιώνουμε κύκλους φυσικών και νοητικών αλλαγών, οι οποίες πιστεύεται ότι προετοιμάζουν τον εγκέφαλο και το σώμα μας, ώστε να αντεπεξέρχονται στα διαφορετικά καθήκοντα που έχουμε να φέρουμε εις πέρας σε διαφορετικές ώρες μέσα στην ημέρα.

Δεν είμαστε ίδιοι πρωί και βράδυ...
Ο πιο εμφανής από αυτούς τους κύκλους είναι εκείνος του ύπνου και του ξύπνου, υπάρχουν όμως και πολλοί άλλοι. Οι κιρκαδικοί ρυθμοί επηρεάζουν τα πάντα• από το πώς αποδίδουμε σε φυσικά και πνευματικά καθήκοντα, ως το σε ποιες ώρες της ημέρας είναι πιο αποτελεσματικά τα φάρμακα. «Δεν είμαστε ο ίδιος οργανισμός το μεσημέρι και τα μεσάνυχτα» λέει ο Ράσελ Φόστερ, που μελετά τους κιρκαδικούς ρυθμούς στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης.
Ο κύριος «διακόπτης» των κιρκαδικών ρυθμών είναι ένα μικροσκοπικό τμήμα εγκεφαλικού ιστού που ονομάζεται υπερχιασματικός πυρήνας (SCN) και βρίσκεται λίγο επάνω από τα οπτικά νεύρα. Αυτό το βιολογικό ρολόι συλλέγει πληροφορίες σχετικά με το φως από τον αμφιβληστροειδή χιτώνα του ματιού και τις αναμεταδίδει στο υπόλοιπο σώμα μέσω νευρικών παλμών και ορμονών.
Μεταξύ αυτών είναι η ορμόνη του ύπνου μελατονίνη και το «αντίπαλον» δέος της, η ορεξίνη. Ο SCN επιβάλλει επίσης τους ρυθμούς του στη λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος, στην πέψη, στην κυτταρική διαίρεση, στη θερμοκρασία του σώματος κ.ά. Το μοτίβο της δραστηριότητάς του επαναπροσδιορίζεται κάθε ημέρα από το φως, γεγονός που επηρεάζει την έκφραση «γονιδίων-ρολογιών» των οποίων η δραστηριότητα ακολουθεί έναν 24ωρο κύκλο.
Ο SCN δεν είναι όμως η αρχή και το τέλος του βιολογικού μας ρολογιού. Πολλά από τα κύτταρα του ανθρώπινου σώματος περιέχουν δικά τους εσωτερικά ρολόγια τα οποία φθάνουν στο ζενίθ και στο ναδίρ της λειτουργίας τους μέσα στην ημέρα. Για παράδειγμα, κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος που προκαλούν φλεγμονές και ονομάζονται σιτευτικά είναι πιο δραστήρια νωρίς το πρωί, γεγονός που ίσως εξηγεί για ποιον λόγο διαταραχές του ανοσοποιητικού συστήματος, όπως το άσθμα, εκδηλώνονται με εντονότερα συμπτώματα κατά τις πρωινές ώρες. Και τα δερματικά κύτταρα φαίνεται να έχουν κιρκαδικούς ρυθμούς, καθώς πολλαπλασιάζονται τη νύχτα και παράγουν περισσότερα έλαια κατά τη διάρκεια της ημέρας, ενώ το ίδιο φαίνεται να συμβαίνει και με τα κύτταρα του στομάχου που εκκρίνουν την ορμόνη της πείνας γκρελίνη.

Ο μαέστρος του οργανισμού
Αυτά τα επί μέρους εσωτερικά ρολόγια δεν είναι πλήρως ανεξάρτητα από το «μεγάλο ρολόι» του οργανισμού. Ο SCN μοιάζει σαν τον διευθυντή μιας ορχήστρας, παράγοντας ένα σήμα το οποίο καθοδηγεί το... παίξιμο των μουσικών. «Εάν κάποιος πυροβολήσει τον μαέστρο, τα μέλη της ορχήστρας θα συνεχίσουν να παίζουν, ωστόσο το καθένα με τον δικό του ρυθμό, με αποτέλεσμα να χαθεί η αρμονία του συνόλου» αναφέρει ο Φόστερ. Άτομα των οποίων ο SCN σταματά να λειτουργεί, εξαιτίας τραυματισμού ή ασθένειας, χάνουν τον τακτικό 24ωρο κύκλο τους.
Δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι τόσο η φυσική όσο και η νοητική μας κατάσταση εμφανίζουν μεγάλες διακυμάνσεις ανάλογα με την ώρα της ημέρας. Για παράδειγμα, η θερμοκρασία του πυρήνα του σώματος είναι στο χαμηλότερο σημείο της γύρω στις 4.30 π.μ., αυξάνεται κατά τη διάρκεια της ημέρας και φθάνει στο ανώτατο σημείο της γύρω στις 7 μ.μ. Και τα επίπεδα της αδρεναλίνης αυξομειώνονται κατά τη διάρκεια της ημέρας.
Οι αλλαγές αυτές επιδρούν στο πώς αποδίδουμε σε διαφορετικά καθημερινά καθήκοντα.«Υπάρχουν αρκετά στοιχεία που μαρτυρούν ότι οι κιρκαδικοί ρυθμοί ορίζουν πολλές πτυχές των ανθρώπινων επιδόσεων, συμπεριλαμβανομένων των αθλητικών» αναφέρει οΤζιμ Γουότερχαους από το Πανεπιστήμιο Liverpool John Moores στη Βρετανία. Καθώς η θερμοκρασία του σώματος και τα επίπεδα της αδρεναλίνης ανεβαίνουν το απόγευμα, οι φυσικές επιδόσεις τείνουν να βελτιώνονται. Την ίδια στιγμή όμως η ικανότητα να φέρνουμε εις πέρας πολύπλοκες πνευματικές «αποστολές», όπως η λήψη δύσκολων αποφάσεων, μειώνεται όσο περνούν οι ώρες της ημέρας.
Δεν ακολουθούν όμως όλοι οι άνθρωποι το ίδιο μοτίβο. Ορισμένοι είναι πρωινοί τύποι, που σημαίνει ότι προτιμούν να ξυπνούν νωρίς και να κοιμούνται επίσης νωρίς το βράδυ, ενώ άλλοι είναι βραδινοί τύποι, δυσκολεύονται δηλαδή να λειτουργήσουν το πρωί, αλλά «μεγαλουργούν» τη νύχτα. Αυτοί οι «χρονότυποι» προσδιορίζονται σε μεγάλο βαθμό από τα γονίδια, ενώ το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού βρίσκεται κάπου ανάμεσα στις δύο κατηγορίες.
Στο απώτατο άκρο αυτού του φάσματος υπάρχουν κάποια άτομα με μια σπάνια αλλά θεραπεύσιμη διαταραχή που ονομάζεται οικογενές σύνδρομο προηγμένης φάσης ύπνου (familial advanced sleep-phase syndrome, FASPS). Τα συγκεκριμένα άτομα ξυπνούν τις πρώτες πρωινές ώρες και κοιμούνται πολύ νωρίς το βράδυ. Γνωρίζουμε πλέον ότι το σύνδρομο FASPS προκαλείται από μία και μόνο μετάλλαξη σε ένα γονίδιο που ονομάζεται ΡΕR2 και το οποίο είναι ένα από τα «χρονογονίδια» που είναι υπεύθυνα για το «κούρδισμα» του SCN.

Μπορούμε να κουρδιστούμε;
Μπορεί επίσης κάποιος να... βάλει μπροστά το ρολόι τού οργανισμού του μέσω της έκθεσης σε έντονο φως νωρίς το πρωί, αν και πρώιμα ερευνητικά στοιχεία μαρτυρούν ότι το βιολογικό ρολόι κάποιων ανθρώπων αντιστέκεται περισσότερο στο «κούρδισμα» σε σύγκριση με άλλους, αναφέρει ο Στίβεν Μπράουν του Πανεπιστημίου της Ζυρίχης στην Ελβετία. Αυτό μπορεί να εξηγήσει γιατί κάποιοι άνθρωποι είναι πιο επιρρεπείς στο τζετ λαγκ και τους είναι πιο δύσκολο να προσαρμοστούν στην εργασία σε βάρδιες σε σύγκριση με άλλους.
Και η ηλικία μπορεί να προκαλέσει βαθιές αλλαγές στο βιολογικό ρολόι. Τα πιο ηλικιωμένα άτομα συνηθίζουν να κοιμούνται λιγότερο και να ξυπνούν νωρίτερα. Ο Μπράουν και οι συνεργάτες του ανακάλυψαν μάλιστα πρόσφατα έναν παράγοντα στο αίμα ηλικιωμένων ατόμων ο οποίος παρεμβαίνει στους κιρκαδικούς ρυθμούς των δερματικών κυττάρων,κάνοντας τα κύτταρα να «ξυπνούν» νωρίτερα.

Αυτή η ανακάλυψη μαρτυρεί ότι είναι ίσως πιθανόν να αναπτύξουμε φάρμακα που θα μετατρέπουν τις «κουκουβάγιες» σε «πετεινούς» και το αντίστροφο. «Κάτι τέτοιο θα ήταν χρήσιμο όχι μόνο για τα γηραιότερα άτομα, αλλά και για εκείνους που εργάζονται σε βάρδιες, καθώς και για όσους πάσχουν από σύνδρομα ύπνου» σημειώνει ο Μπράουν. Ακόμη και αν αυτό συμβε, μην ελπίζετε πάντως ότι οι νυσταγμένοι έφηβοι θα αποκτήσουν κάποια ημέρα μάτι-«γαρίδα» στις 9 το πρωί.

(Ο όρος κιρκαδικός προέρχεται από τις λατινικές λέξεις circa=περίπου και diem=ημέρα)

πηγή:vima science

Πέμπτη 2 Φεβρουαρίου 2012

Οι κουβέρτες για τους φυλακισμένους

Πολύ κρύος αυτός ο Γενάρης. Μας πάγωσε στην κυριολεξία. Θυμάμαι κάποιους χειμώνες που έζησα στην Αθήνα, από το 1973 ως το 1977, πώς το κρύο σπιρούνιαζε τα κόκαλα. Κρύο αψύ και διαπεραστικό, πρωτόφαντο για μας που ζήσαμε στη Μεσαορία, τη μεγάλη πεδιάδα της Κύπρου. Ιδιαίτερα τα πρωινά που περιμέναμε το λεωφορείο για το Πανεπιστήμιο ή το βράδυ όταν γυρνούσαμε…

Τούτο το Σαββατοκυρίακο ήταν και για την Κύπρο πολύ παγωμένο. Κι ενώ εμείς κουρνιάζαμε στα ζεστά μας σπιτάκια με τη θέρμανσή μας, το ζεστό μας τσάι και τη ζεστή μας σούπα, η σκέψη μας ήταν, όπως όλο αυτό τον καιρό της δοκιμασίας του Γέροντά μας, στις φυλακές Κορυδαλλού. Πώς περνά ο Γέροντάς μας; Οι φυλακές δεν έχουν θέρμανση, οι θερμοκρασίες πέφτουν κάτω από το μηδέν τα βράδια και το τσιμέντο παγώνει. Μια άλλη φωνή, όμως, μέσα μας, μας διαβεβαίωνε ότι τον Γέροντά μας τον θερμαίνει η πίστη, η δύναμη της προσευχής, η αγάπη και οι δεήσεις τόσων χριστιανών προς την Παναγία μας. Η ίδια η Παναγία μας η οποία τον έχει κάτω από τη σκέπη της.


Με αυτές τις σκέψεις, πήρα τηλέφωνο την αδελφή του τη Χρυστάλλα, την πρεσβυτέρα, για να μάθω νέα του, μια που τα παιδιά της είναι στην Αθήνα και τον επισκέπτονται. Μου είπε, λοιπόν, πως ό,τι φαγώσιμο του έστειλε από την Κύπρο, τα έδωσε στους συναδέλφους του, όπως αποκαλεί τους άλλους φυλακισμένους. Τα ίδια κάνει από την πρώτη μέρα που τον πήραν εκεί. Ό,τι του πάρει οποιοσδήποτε συγγενής ή ιερωμένος τα δίνει. Αυτός είναι ο Γέροντας Εφραίμ. Ένα ανοικτό χέρι δωρεάς. Ένα χέρι που εξ απαλών ονύχων έμαθε να ελεεί. Είναι ο πραγματικά ελεήμων. Δεν αφήνει τίποτα πάνω του, γιατί δεν έχει καμιά ανάγκη ο ίδιος. Ό,τι παίρνει από το ένα χέρι, το δίνει από το άλλο. Γι’ αυτό, για τους κατηγόρους του, πραγματικά ταιριάζει το : «Άφες αυτοίς. Ου γαρ οίδασι τι ποιούσι».


Επιπρόσθετα, θα ήθελα να τονίσω γι’ αυτή τη συμπεριφορά, ότι δεν πρόκειται μόνο γι’ αυτό που η ψυχολογία αποκαλεί ενσυναίσθηση ή συναισθηματική νοημοσύνη. Είναι η τήρηση στην πράξη του Ευαγγελίου. Είναι η γενναιοδωρία της καρδιάς, η αρχοντιά της ψυχής. Είναι ο ετεροκεντρισμός της αγάπης. Τίποτα για τον εαυτό του, όλα για τους άλλους. Έτσι, και τώρα νοιάζεται για τα παιδιά του, τους άλλους φυλακισμένους, να τους στηρίξει και ηθικά αλλά και υλικά.


Η ψυχή του πονά μόνο για τους άλλους. Τους αδύνατους και ταλαιπωρημένους. Για τούτο και τους αγκαλιάζει όλους με περισσή αγάπη. Συμπάσχει, συμπονεί, συνθλίβεται. Δεν μπορούσε να νιώθει ότι οι συγκρατούμενοί του υποφέρουν τα βράδια, κυρίως, από το κρύο, κι έτσι, παρακάλεσε έναν μοναχό του να τους προμηθεύσει με ζεστές κουβέρτες. Πού θα βρει τα χρήματα ο μοναχός; Ασφαλώς, και δεν έχει, μετά και από το πάγωμα των λογαριασμών της Μονής.

Τούτο το Σαββατοκυρίακο ήταν και για την Κύπρο πολύ παγωμένο. Κι ενώ
Η πρόνοια, όμως, του θεού είναι μεγάλη. Πάντα υπάρχουν πνευματικά παιδιά του Γέροντα, που από το περίσσευμα ή και από το υστέρημά τους ακόμα, είναι πρόθυμα να συνεισφέρουν για κάθε φιλανθρωπία. Μερικοί, αυτό, δεν μπορούν να το αντιληφθούν. Επειδή, γι’ αυτούς δεν θα’ κανε ποτέ, κανένας, καμιά θυσία. Αυτή είναι η διαφορά με τον Γέροντα. Θυσιάζεται ο ίδιος για όλους, κι έτσι δίνει το παράδειγμα, όσο μπορούν και οι άλλοι να συντρέξουν τον πάσχοντα αδελφό.

Φαντάζομαι τη χαρά και την έκπληξη των φυλακισμένων, μόλις πήραν τις κουβέρτες. Δεν είναι μόνο ότι θα έγινε πιο υποφερτό το κρύο. Πιο πολύ θα ζεστάθηκε η ψυχή τους με πρωτόγνωρα συναισθήματα. Κάποιοι τους σκέφτονται, δεν τους απορρίπτουν ό,τι κι αν έκαναν, νοιάζονται γι’ αυτούς. Μεγάλο μάθημα χριστιανικής αγάπης και αλληλεγγύης.

Πολύ με συγκίνησε η ιστορία με τις κουβέρτες. Αυτός είναι ο Γέροντας! Προσφορά και θυσία για τους άλλους και για τον Θεό. Μια καρδιά που φλέγεται από αγάπη.