Ταξιδιωτικό-Μέρος Α-Dreamtrip

«Ταξίδι στο όνειρο»

Κανκούν Μεξικό και Ντάλλας Τέξας

Της Ζήνας Λυσάνδρου Παναγίδη

Φιλολόγου

Ένα ταξίδι στον νέο κόσμο είναι κάθε φορά μια μεγάλη πρόκληση. Για μένα η Αμερική ήταν το όνειρό μου εξ  απαλών ονύχων. Είχα να ταξιδέψω στην Αμερική από το 2000. Βεβαίως, υπήρχε ένα μειονέκτημα: δεν μπορούσαμε να ταξιδέψουμε ως οικογένεια, γιατί ο Αντρέας μας είχε σχολείο. Για τούτο και δεν μπορούσα να απολαύσω το υπέροχο ταξίδι μας όσο θα επιθυμούσα!

Σε καφετέρια του αεροδρομίου

Πρώτος σταθμός του ταξιδιού μας ήταν το Λονδίνο στο οποίο μείναμε ένα βράδυ σε ένα ξενοδοχείο κοντά στο αεροδρόμιο. Το πρωί στις 8:30 μ.μ. πετούσαμε για τη Νέα Υόρκη. Στο αεροπλάνο γνωρίστηκα με μια οικογένεια από το Λονδίνο που πήγαιναν οικογενειακώς με τα δυο παιδάκια τους και με τον παππού και τη γιαγιά για διακοπές στη Νέα Υόρκη. Όπως χαρακτηριστικά μου είπε η γιαγιά, ο γιος της, της είπε ότι τώρα είναι «Pay back time», γι’ αυτό και τους έκανε δώρο το ταξίδι αυτό. Πόσοι από μας σκέφτομαι το εφαρμόζουν αυτό;

Στο αεροπλάνο με την Κάρολ

Μετά από εφτά ώρες ταξίδι με τη British Airways, προσγειωθήκαμε στο αεροδρόμιοIFK σε μια Νέα Υόρκη βροχερή μα τόσο απολαυστική. Από το Terminal 7, όπου προσγειωθήκαμε, πρέπει να πάω στο Terminal 8 με Airtrain, γιατί θα συνεχίσουμε το ταξίδι μας για Μεξικό με American Airlines. Πιστεύω ότι και πρώτη φορά να φτάσει κάποιος, πολύ εύκολα θα τα καταφέρει, αφού όλοι είναι τόσο πρόθυμοι να σε εξυπηρετήσουν.

Βροχερός καιρός στη Νέα Υόρκη

Αμέσως προχωρώ στον έλεγχο που είναι για όλες τις πτήσεις. Ουρές από ανθρώπους κάθε ηλικίας, χρώματος και φυλής. Πανσπερμία λαών. Ένα μωσαϊκό εθνοτήτων. Για πρώτη φορά βίωσα το κουτί όπου μας ελέγχουν με τα χέρια ψηλά. Όλα για την ασφάλεια των πτήσεων. Βίωσα, όμως, και την ευγένεια των υπαλλήλων, το χαμόγελο όλων, την ευγένεια, την προθυμία να εξυπηρετήσουν.

Απολαμβάνουμε τα φρούτα μας με τους καλούς μου
 φίλους Σωτήρη και Ελένη Κυριάκου σε καφετέρια του αεροδρομίου JFK.

Η πτήση μας για το Κανκούν στο Μεξικό καθυστέρησε δύο ώρες, αλλά σε όλη την πτήση σχεδόν κοιμόμουν. Φτάσαμε στο Κανκούν και αμέσως μας περίμεναν αυτοκίνητα από το ξενοδοχείο για να μας πάρουν στο ξενοδοχείο μας, το Hard Rock, ένα πεντάστερο φοβερό. Αμέσως, μόλις βγήκαμε έξω από το αεροδρόμιο, νιώσαμε τη ζέστη να μας τυλίγει.

Η πρώτη εντύπωση από την περιοχή είναι ότι είναι καθαρά τουριστική. Ωραίοι δρόμοι, όλο ξενοδοχεία πολυτελείας. Στο ξενοδοχείο μας τα νιάτα από Ελλάδα και Κύπρο που έφτασαν πριν από εμάς διασκέδαζαν στους ρυθμούς της ροκ μουσικής. Μας έκαναν εντύπωση οι βιτρίνες του ξενοδοχείου που ήταν γεμάτες με ρούχα τραγουδιστών της ροκ μουσικής, όπως του Έλβις Πρίσλεϊ, κ.ά.

Το δωμάτιό μας καταπληκτικό με θέα στον ωκεανό, και με ένα μεγάλο τζακούζι πλάι στα δυο μεγάλα κρεβάτια. Το πρωί της πρώτης μας μέρας στο Κανκούν, ξύπνησα από τις 4, πριν ακόμη φέξει, αλλά σε λίγο, στις 5 και μισή ο ήλιος βγήκε και γέμισε την πλάση φως. 

Η θέα από τη βεράντα του δωματίου μας καταπληκτική!

Ξενοδοχείο Hard Rock

Η πισίνα σχεδόν ενωμένη με τον Ωκεανό

Η υπέροχη παραλία μας