«Η πιο χαμένη από όλες τις μέρες είναι εκείνη που δεν γελάσαμε».
Αυτή τη φράση του Γάλλου συγγραφέα Nicolas Chamfort θυμήθηκα την Πέμπτη της Διακαινησίμου το βράδυ, στο Δημοτικό Θέατρο Λατσιών, όταν το Κ.Μ.Σ. των μαθητών του σχολείου μας παρουσίασε την Καλλιτεχνική Εκδήλωσή του, με τραγούδια, χορούς, σάτιρα, και πολλά άλλα ευφυή και ευτράπελα που μας έκαναν συνέχεια, μα συνέχεια να γελάμε, να κρατάμε σε κάποιες στιγμές την κοιλιά μας από το γέλιο.
Βεβαίως, για να αποδώσουμε τα του Καίσαρος τω Καίσαρι, ο μεγαλύτερος έπαινος ανήκει πρώτα στην Πρόεδρό μας, την Ειρήνη Χατζηγιακουμή, που ξεχωρίζει για τις οργανωτικές της ικανότητες, το πολυσύνθετο ταλέντο της, την καλλιέργεια, την ευγένεια και την καλοσύνη της, όπως και για την έντονη και δυναμική προσωπικότητά της.
Αναντίρρητα, η Ειρήνη συντόνισε και οργάνωσε όλους και όλες, κουράστηκε και αφιέρωσε χρόνο από τη δική της ξεκούραση για να φέρει σε πέρας την επιθυμία της να γίνει για πρώτη φορά και να πετύχει η καλλιτεχνική των μαθητών, έτσι ώστε να γίνει στο μέλλον θεσμός. Ήταν ο ιθύνων νους του όλου εγχειρήματος, γι’ αυτό της ανήκει και ο μεγαλύτερος έπαινος. Νιώθω τυχερή και ιδιαίτερα ευτυχής που την έχουμε μαθήτριά μας!
Κάνοντας αυτές τις διαπιστώσεις, όμως, διόλου δεν υποβαθμίζω την προσφορά των υπόλοιπων παιδιών που συμμετείχαν και έδωσαν τον καλύτερό τους εαυτό για να πετύχει η προσπάθειά τους. Πιστεύω ότι όλοι θαύμασαν το ταλέντο τους, τις ικανότητές τους, τη δημιουργικότητά τους, το κέφι και τη ζωντάνια τους, το μπρίο και το νάζι τους. Ο ενθουσιασμός τους τούς οδήγησε σε πραγματικά ευφάνταστες και πρωτότυπες ιδέες. Ακόμη, όμως, και εκεί που απλώς μιμούνταν πρόσωπα και καταστάσεις ήταν ξεκαρδιστικοί.
Εύγε στα παιδιά μας και καλοτάξιδη να είναι η πορεία τους, τώρα που ανοίγουν τα φτερά τους να κατακτήσουν τον κόσμο!
Αυτή τη φράση του Γάλλου συγγραφέα Nicolas Chamfort θυμήθηκα την Πέμπτη της Διακαινησίμου το βράδυ, στο Δημοτικό Θέατρο Λατσιών, όταν το Κ.Μ.Σ. των μαθητών του σχολείου μας παρουσίασε την Καλλιτεχνική Εκδήλωσή του, με τραγούδια, χορούς, σάτιρα, και πολλά άλλα ευφυή και ευτράπελα που μας έκαναν συνέχεια, μα συνέχεια να γελάμε, να κρατάμε σε κάποιες στιγμές την κοιλιά μας από το γέλιο.
Βεβαίως, για να αποδώσουμε τα του Καίσαρος τω Καίσαρι, ο μεγαλύτερος έπαινος ανήκει πρώτα στην Πρόεδρό μας, την Ειρήνη Χατζηγιακουμή, που ξεχωρίζει για τις οργανωτικές της ικανότητες, το πολυσύνθετο ταλέντο της, την καλλιέργεια, την ευγένεια και την καλοσύνη της, όπως και για την έντονη και δυναμική προσωπικότητά της.
Αναντίρρητα, η Ειρήνη συντόνισε και οργάνωσε όλους και όλες, κουράστηκε και αφιέρωσε χρόνο από τη δική της ξεκούραση για να φέρει σε πέρας την επιθυμία της να γίνει για πρώτη φορά και να πετύχει η καλλιτεχνική των μαθητών, έτσι ώστε να γίνει στο μέλλον θεσμός. Ήταν ο ιθύνων νους του όλου εγχειρήματος, γι’ αυτό της ανήκει και ο μεγαλύτερος έπαινος. Νιώθω τυχερή και ιδιαίτερα ευτυχής που την έχουμε μαθήτριά μας!
Κάνοντας αυτές τις διαπιστώσεις, όμως, διόλου δεν υποβαθμίζω την προσφορά των υπόλοιπων παιδιών που συμμετείχαν και έδωσαν τον καλύτερό τους εαυτό για να πετύχει η προσπάθειά τους. Πιστεύω ότι όλοι θαύμασαν το ταλέντο τους, τις ικανότητές τους, τη δημιουργικότητά τους, το κέφι και τη ζωντάνια τους, το μπρίο και το νάζι τους. Ο ενθουσιασμός τους τούς οδήγησε σε πραγματικά ευφάνταστες και πρωτότυπες ιδέες. Ακόμη, όμως, και εκεί που απλώς μιμούνταν πρόσωπα και καταστάσεις ήταν ξεκαρδιστικοί.
Εύγε στα παιδιά μας και καλοτάξιδη να είναι η πορεία τους, τώρα που ανοίγουν τα φτερά τους να κατακτήσουν τον κόσμο!
http://dimiourgikigrafiblog.blogspot.com/
ΑπάντησηΔιαγραφή