«Οι καιροί ου μενετοί»

Για τη χρεωκοπία της Ελλάδας μας

Αυτό τον καιρό πολύς κόσμος παρακολουθεί πολιτικές εκπομπές και από ιδιωτικά κανάλια, αλλά κυρίως από την κρατική τηλεόραση της Ελλάδας. Το παραδέχονται και οι συντονιστές των συζητήσεων αυτών ότι αυξήθηκε η τηλεθέασή τους θεαματικά από την ημέρα των εκλογών. Όλοι αγωνιούν για το αύριο. Η οικονομική κρίση δημιούργησε πολλά ψυχολογικά προβλήματα και ανασφάλεια στον κόσμο. Πώς, όμως, έφτασε ως εδώ η Ελλάδα;

Στο παρόν άρθρο δεν σκοπεύω να αναλύσω τις αιτίες της κρίσης, μόνο θα ήθελα να αναφέρω μια προσωπική μου εμπειρία που είχα πριν από είκοσι περίπου χρόνια στο Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού της Κύπρου, όταν ήμουν αποσπασμένη στο Γραφείο Δημοσίων Σχέσεων της Υπουργού κ. Κλαίρης Αγγελίδου.

Θυμάμαι τώρα πόση εντύπωση μου έκανε το γεγονός αυτό τότε, αλλά τώρα εξηγούνται κάποιες απορίες μας, γιατί η Ελλάδα μας οδηγείται σε χρεωκοπία. Βεβαίως, αυτό είναι ένα μεμονωμένο γεγονός, δείχνει όμως το μέγεθος της ευθύνης κάποιων.

Πρόκειται για μια επίσκεψη του τότε Υπουργού Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων της Ελλάδας κ. Γιώργου Παπανδρέου στην Κύπρο. Υποδέχτηκα τον κ. Υπουργό στην είσοδο του Υπουργείου και τον συνόδευσα στο γραφείο της κ. Αγγελίδου. Καταρχάς, ομολογώ, ότι με εξέπληξε πολύ ευχάριστα η ευγένεια, η προσήνεια και η απλότητα του κ. Παπανδρέου. Στη συζήτηση που ακολούθησε, ένιωσα ότι είχαμε μπροστά μας έναν εξαίρετο άνθρωπο, καλοαναθρεμμένο, με ήθος, σεμνότητα και αρχοντιά ψυχής. Μάλιστα, έκανα τη σκέψη ότι η κ. Μαργαρίτα Παπανδρέου έδωσε πολύ καλή αγωγή στα παιδιά της και ενδόμυχα της απένειμα τα εύσημα για τις αρχές που τους μεταλαμπάδευσε. Όλα αυτά, βέβαια, αφορούν στο ανθρώπινο πεδίο.

Από την άλλη, όμως, μου έκανε αλγεινή εντύπωση, και με παραξένεψε, η πολυπληθής συνοδεία του κ. Παπανδρέου. Η κ. Αγγελίδου συνήθως ταξίδευε μόνη της, χωρίς κουστωδία. Νομίζω ότι αυτή η περίπτωση αποδεικνύει μια νοοτροπία που οδήγησε σε κατασπατάληση του δημόσιου χρήματος. Αυτές οι υπέρογκες κρατικές δαπάνες ήταν ανεπίτρεπτες. Δεν υπήρχε κανένας έλεγχος; Τι χρειάζονταν όλοι αυτοί οι σύμβουλοι να έλθουν ταξιδάκι αναψυχής στην Κύπρο δωρεάν; Φαντάζομαι ότι αυτή την τακτική ακολουθούσαν και για μακρινά, πολυέξοδα ταξίδια.

Νιώθω, ειλικρινά, ότι επικρατούσε η νοοτροπία του «φάτε, να φάμεν», όπως λέμε στην Κύπρο. Φαίνεται ότι από το «Τσοβόλα, δώστα όλα», ξεκίνησε η διασπάθιση του δημόσιου χρήματος κι έφτασε μέχρι των ημερών μας. Γι’ αυτό, έστω και στο χείλος του γκρεμού, ας γίνει κάποιο νοικοκύρεμα, ας σοβαρευτούν επιτέλους οι ταγοί του έθνους, γιατί «οι καιροί ου μενετοί».