Ταξίδι στην Ελβετία- ΖΥΡΙΧΗ- Μέρος Ι

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΜΕΡΑ ΣΤΗ ΖΥΡΙΧΗ

Θεσπέσια μέρα για μένα. Από το πρωί ψιλοβρέχει. Πόσο μου αρέσει αυτό το σκηνικό! Μετά από ένα εξαιρετικό πρωινό στο ξενοδοχείο Renaissance, με το τραμ 11 

κατεβήκαμε στο κέντρο της πόλης στη Bahnhofstrasse, 

φτάσαμε μέχρι τη λίμνη. Αλλιώτικη η λίμνη υπό βροχή. Έρημη και μοναξιασμένη. Κάτω από ένα πέπλο ομίχλης είναι λες αγνώριστη. 

Ξεπλύθηκε όλη η πόλη και μας αντικρίζει καθάρια και αστραφτερή.

Αυτή η ίδια πόλη του Pestalozzi, του μεγάλου παιδαγωγού, η πόλη όπου είναι θαμμένοΙρλανδός συγγραφέας Iames Ioyce.

Μετά την απαραίτητη βόλτα για ψώνια, κατευθυνθήκαμε και πάλι προς τον κεντρικό σταθμό, πίσω από τον οποίο εξέχει ένας ψηλός πράσινος πύργος. 

Εκεί βρίσκεται το Εθνικό Ελβετικό Μουσείο, ένα από τα σημαντικότερα μουσεία της ευρωπαϊκής πολιτιστικής ιστορίας. Μπροστά μας σε λίγα λεπτά από τον σταθμό ατενίζουμε με δέος ένα κτήριο του 1898, που είναι κτισμένο με έναν συνδυασμό ιστορικής και αναγεννησιακής τεχνοτροπίας, το οποίο εντυπωσιάζει με την αρχιτεκτονική, τους πύργους και το όμορφο πάρκο που το περιβάλλει.

Μπαίνουμε μέσα δωρεάν, λόγω του Swiss Pass, και ταξιδεύουμε από την προϊστορία της Ελβετίας μέχρι το πρόσφατο παρελθόν, κυρίως, στα εκθέματα αφορούν στην περίοδο της Αναγέννησης και του Διαφωτισμού, 

ενώ σταματάμε και στα γλυπτά γοτθικής τέχνης, όπως και στα έργα λαογραφικής τέχνης από πορσελάνη και φαγεντιανή.    

Θα ήθελα, επίσης, να αναφέρω ότι στάθηκα μπροστά στις φωτογραφίες διάσημων Ελβετών, όπως ο Άινσταϊν, ή επίγονων μεταναστών που ενσωματώθηκαν στην κοινωνία της Ελβετίας, όπως η Τίνα Τέρνερ. 

Θυμάμαι, όμως, έντονα τα εντυπωσιακά Ευαγγέλια στις περίτεχνες προθήκες τους.

Αποχαιρετούμε τη Ζυρίχη στις 7:9΄μ.μ. με κατεύθυνση το Λουκάνο στα νότια της χώρας, σε μια μαγευτικότατη διαδρομή και πάλι, αφού η φύση στάθηκε πολύ γενναιόδωρη σ’ αυτή τη χώρα!