Υπέροχα λουλούδια στον δρόμο μου, φεύγοντας από το σπίτι της Άννας Φρανκ και πηγαίνοντας στην Πλατεία Νταμ |
Εικόνες της πόλης, όπως τις απαθανάτισα, περπατώντας προς την πλατεία Νταμ από το Μουσείο της Άννας Φρανκ |
Μετά την ξεκούραση στην
καφετέρια με ζεστή σοκολάτα, πήραμε το τουριστικό λεωφορείο για ξενάγηση στην
πόλη.
Ξεκινήσαμε από μια στάση πίσω από την πλατεία
Νταμ, έξω από το Royal Palace Hotel, και
μέσω της Raadhuisstraat περάσαμε από μια πλούσια σήμερα περιοχή, τη Jordaan District, στην
οποία κάποτε ζούσαν φτωχοί εργάτες. Εδώ μετακόμισε και ο Ρέμπραντ μετά την
πτώχευσή του, όταν έφυγε από το σπίτι του.
Περνάμε από το Μουσείο
Θεάτρου και τη Wester Church, ενώ πιο πίσω βρίσκεται και το σπίτι της Άννας Φρανκ.
Ανάμεσα στα διάφορα που άκουσα, βάζοντας τα
ακουστικά μου στο λεωφορείο, ήταν ότι στην πόλη των ποδηλάτων χάνονται κάθε
χρόνο 60,000 ποδήλατα, γι’ αυτό πολλοί αγοράζουν μεταχειρισμένα. Μάλιστα, είδαμε
σε πολλά σημεία της πόλης και πολυώροφους χώρους στάθμευσης ποδηλάτων.
Προχωρώντας, φτάσαμε στην
πλατεία Λάιτσε, Leidse Square, με τα θέατρά της, στην οποία δεσπόζει το Hard Rock Café και μετά είδαμε το Βόντελ Παρκ, αγγλικού ρυθμού, που
εγκαινιάστηκε το 1864. Τότε λεγόταν Νέο Πάρκο, αλλά ύστερα ο κόσμος το είπε
Βόντελ Παρκ, Vondelpark, από
έναν γνωστό Ολλανδό ποιητή. Το 1996 το πάρκο ανακηρύχτηκε ως εθνικό μνημείο.
Το Rusk Museum |
Σταματάμε στη συνοικία των
Μουσείων. Εδώ εντυπωσιάζει το Rusk Museum (Rijksmuseum), το μεγαλύτερο Μουσείο στις Κάτω Χώρες με περισσότερους
από ένα εκατομμύριο τουρίστες τον χρόνο.
Κατέχει μια ασυναγώνιστη συλλογή της
ολλανδικής τέχνης.
Η πρώτη συλλογή του
Μουσείου αυτού στεγάστηκε στον πρώτο όροφο του βασιλικού παλατιού, όταν ο
αδελφός του Ναπολέοντα, ο Λουδοβίκος Βοναπάρτης το 1808 θέλησε να κάνει το
Άμστερνταμ πολιτιστική πρωτεύουσα του βασιλείου του, εκτός από πολιτική.
Το 1885 κτίστηκε το επιβλητικό
κτήριο από κόκκινο τούβλο που βλέπουμε μπροστά μας και μας καθηλώνει με τη
μεγαλοπρέπειά του. «Πάνω από 260 αίθουσες φιλοξενούν ανεκτίμητης αξίας καλλιτεχνικούς
θησαυρούς».
Δυστυχώς, όταν φτάσαμε στο
Μουσείο ήταν η ώρα που θα έκλεινε, λίγο πριν από τις 6 μ.μ., κι έτσι, κάναμε τη
βόλτα μας στη συνοικία των Μουσείων, με την υπόσχεση να ξαναπάμε την επομένη.
Υπάρχουν αρκετά Μουσεία σε αυτή την περιοχή,
όπως το Μουσείο Διαμαντιών, το Μουσείο Βαν Γκογκ,
Η ανθισμένη αμυγδαλιά |
Το υπνοδωμάτιο |
Αυτοπροσωπογραφία του Βαν Γκόγκ |
Το Μουσείο Βαν Γκόγκ από την πίσω πλευρά |
Είσοδος Μουσείου Βαν Γκόγκ |
Είσοδος Μουσείου |
Έξω από το Μουσείο |
το House of Bols, το Stedelijk Museum, και πιο πίσω η Όπερα της πόλης, ένα μεγαλόπρεπο κτίσμα.
Ξανά στο λεωφορείο Hop on Hop off για να συνεχίσουμε την ξενάγηση της πόλης. Επόμενος σταθμός είναι το Heineken Experience, ένα διαδραστικό μουσείο όπου διαφημίζουν μπύρες Heineken. Για τους λάτρεις
της μπύρας είναι μια υπέροχη εμπειρία, καθώς βλέπουν τη ζυθοποιία αυτή με τα τεράστια
καζάνια και μαθαίνουν για την παραγωγή της μπύρας, την ιστορία της, πώς πίνεται
η μπύρα, ενώ δοκιμάζουν μέχρι και τρεις μπύρες. Ταυτόχρονα, υπάρχουν πολλές
διαδραστικές δραστηριότητες που προσφέρουν άφθονη διασκέδαση!
Προχωρώντας με το
λεωφορείο πληροφορούμαστε ότι οι αγρότες και κτηνοτρόφοι κυρίως φορούσαν ξύλινα
τσόκαρα για να μένουν τα πόδια τους στεγνά από την υγρασία. Γι’ αυτό παντού στα
καταστήματα τουριστικών ειδών βλέπουμε να πουλούν ξύλινα τσόκαρα!
Επόμενος σταθμός το Artis Zoo, ο
παλαιότερος ζωολογικός κήπος της Ολλανδίας, και ένας από τους παλαιότερους στην
Ευρώπη.
Αποτελείται από τον ζωολογικό κήπο, το πλανητάριο, τους βοτανικούς
κήπους και το γεωλογικό και ζωολογικό μουσείο.
Επιπλέον, βλέπουμε το
Μουσείο της Αντίστασης κατά των Ναζί, το Ναυτικό Μουσείο, και πιο πίσω το NEMO, ένα Επιστημονικό Κέντρο σε σχήμα πλοίου με πρασινάδα
στην επιφάνειά του.
Το λεωφορείο φτάνει τώρα
στην εβραϊκή συνοικία της πόλης. Οι Εβραίοι έφτασαν στο Άμστερνταμ πριν από 400
χρόνια, όταν έφυγαν από την Αμβέρσα. Ήταν τεχνίτες κοπής διαμαντιών. Μάλιστα
βλέπουμε και το εργοστάσιο κοπής διαμαντιών του Οίκου Gassan, το Gassan Diamonds. Πιο πίσω είναι το σπίτι του Ρέμπραντ και το Waterlooplein Flea Market, μια υπαίθρια αγορά.
Εδώ βρίσκεται και το
Ιστορικό Μουσείο των Εβραίων, Jewish Historical Museum. Πιο
κάτω περνάμε από το Μουσείο Ερμιτάζ που λειτουργεί σε συνεργασία με το Μουσείο
Ερμιτάζ της Αγίας Πετρούπολης.
Είναι γνωστό ότι το
Άμστερνταμ έχει τέσσερα μεγάλα κανάλια στα οποία βλέπουμε σπίτια κυρίως
καλλιτεχνών, με όλες τις ανέσεις. Τα κανάλια αυτά δείχνουν τη δύναμη της πόλης
η οποία τον 17ο αιώνα ήταν παγκόσμιο κέντρο οικονομικής ισχύος.
Ακολούθως, ακούμε για το Icebar, ένα μπαρ στο οποίο όλα είναι φτιαγμένα από πάγο και η
θερμοκρασία δεν ανεβαίνει πάνω από τους -10 βαθμούς Κελσίου.
Ακούμε και για την Εθνική
Τράπεζα της Ολλανδίας και μαθαίνουμε ότι μέχρι το 1900 είχε το υψηλότερο
ακαθάριστο προϊόν στην Ευρώπη.
Περνούμε πιο κάτω από τη διάσημη
γέφυρα Σκίνη, Skinny Bridge, που οι Ολλανδοί την αποκαλούν Magere Brug, κατά
μήκος του ποταμού Άμστελ και απέναντι από το Royal Theatre Carre . Είναι μια παλιά, κτίστηκε το 1670, ξύλινη
γέφυρα δύο κομματιών για την οποία η παράδοση λέει ότι πήρε το όνομά της από
τις αδελφές Mager
που ζούσαν στις αντίθετες όχθες του ποταμού και την έχτισαν για να τις
διευκολύνουν να επισκέπτεται η μία την άλλη. Άλλη εκδοχή λέει ότι η γέφυρα αυτή
ήταν τόσο στενή (Mager
στα ολλανδικά σημαίνει skinny)
που μετά βίας χωρούσε δύο άτομα να περάσουν, γιατί τους έλειψε το σίδερο.
Σήμερα, μετά την
αντικατάστασή της από άλλη μεγαλύτερη το 1871, είναι μια από τις πιο όμορφες γέφυρες
της πόλης και ανοίγει κάθε είκοσι λεπτά περίπου, για να διέρχονται οι βάρκες
από τη μια στην άλλη πλευρά του ποταμού. Τα βράδια ιδιαίτερα με τα φώτα είναι πολύ
ρομαντική! Υπάρχουν, όπως είναι φυσικό, κι άλλες γέφυρες αυτού του τύπου στο
Άμστερνταμ. Συνολικά, στην πόλη υπάρχουν 12,000 γέφυρες, πολλές του 17ου
αιώνα.
Συνεχίζοντας το ταξίδι μας
παρατηρούμε ότι δεν υπάρχουν ψηλά κτήρια, επειδή το έδαφος δεν είναι σταθερό.
Ακούοντας την ξενάγηση μαθαίνουμε για το πρόβλημα με τους ξύλινους πασσάλους
που υπάρχουν στις γέφυρες, και οι οποίοι σαπίζουν. Ακούμε, επίσης, ότι στα
κανάλια γίνεται συνεχώς σχολαστικός έλεγχος της στάθμης του νερού.
Φτάνουμε στην Παλιά Πύλη
που μοιάζει με την Αψίδα του Θριάμβου. Μέσα από αυτή την πύλη εισήλθε ο
Ναπολέων. Ως τότε η πρωτεύουσα της χώρας ήταν η Χάγη, και ο Ναπολέων έκανε
πρωτεύουσα το Άμστερνταμ. Έτσι, έμειναν δυο πρωτεύουσες, με την έδρα της
κυβέρνησης στη Χάγη.
Σε λίγο, βλέπουμε το
Τροπικό Μουσείο, αφιερωμένο στους πρώτους που ταξίδεψαν σε τροπικές χώρες, ενώ
πιο πίσω βρίσκεται το Oosterpark.
Ο ανεμόμυλος De Gooyer |
Τελευταίο αξιοθέατο που
είδαμε από το λεωφορείο ήταν ο ανεμόμυλος, Windmill De Gooyer. Υπάρχουν οκτώ εξαίρετοι ανεμόμυλοι στην καρδιά της
πόλης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου