Πέμπτη 28 Ιουνίου 2012

Η πλήρης ισοπέδωση στα σχολεία μας.

Mea culpa έπρεπε να ακουστεί από επίσημα χείλη αλλά και από όλους τους μαχόμενους εκπαιδευτικούς για τα όσα παράδοξα γίνονται στο τέλος κάθε χρόνου, λόγω κενών στη νομοθεσία.
Καταρχάς, όλα τα μαθήματα είναι ισότιμα, ισάξια, αλλά όχι ίσης δυσκολίας. Όμως, τα παραθυράκια στη νομοθεσία επιτρέπουν σε κάποια παιδιά να επιλέγουν να παρακάθηνται σε εξετάσεις σε μαθήματα που δεν έχουν τόσες αξιώσεις και βαθμό δυσκολίας, για να διευκολύνονται.
Έτσι, επιλέγοντας αυτά τα μαθήματα, μπαίνουν σε τμήματα με αδύνατους μαθητές και ξεχωρίζουν, έχοντας υψηλές βαθμολογίες, ενώ, αν ήταν σε τμήματα άριστων μαθητών, με απαιτητικά μαθήματα, δεν θα μπορούσαν να έχουν αυτούς τους βαθμούς. Στο τέλος δε της σχολικής χρονιάς, οι εξετάσεις σε αυτά τα μαθήματα είναι πολύ πιο εύκολες από αυτές των δύσκολων μαθημάτων.
Έτσι, φτάνουμε στο φαινόμενο μια μαθήτρια ή ένας μαθητής με τέτοιες επιλογές να έρχεται πρώτος στο σχολείο του, ενώ οι πραγματικοί άριστοι, λόγω δύσκολων θεμάτων στις παγκύπριες εξετάσεις να υστερούν ελάχιστα και να χάνουν την πρωτιά. Και εξηγούμαι: φέτος που τα θέματα των Μαθηματικών Κατεύθυνσης ήταν δύσκολα, σχεδόν όλοι οι άριστοι έχασαν το είκοσι, ενώ όσοι επέλεξαν Μαθηματικά Κοινού Κορμού, που ήταν πολύ εύκολα, έγραψαν είκοσι. Μ’ αυτό τον τρόπο παίρνουν την πρωτιά, και κατ’ επέκταση όλα τα βραβεία, μαθητές που δεν έχουν τέτοιες ικανότητες και αξία, ενώ οι πραγματικοί άριστοι που όλα τα χρόνια της φοίτησής τους στο σχολείο πρώτευαν, απογοητεύονται και αδικούνται. Βεβαίως, προς τιμήν τους, κάποια από αυτά τα παιδιά που θα πρωτεύσουν με αυτό τον τρόπο, αντιλαμβάνονται ότι άλλος έπρεπε να έλθει πρώτος.
Θα ήθελα να κάνω άλλη μια παρατήρηση για τα Μαθηματικά Κατεύθυνσης που φέτος, με απόφαση του κ. Υπουργού, δόθηκαν δύο μονάδες στην τελευταία άσκηση για σκοπούς απόλυσης, για να μην πέσει πολύ ο βαθμός του απολυτηρίου. Όμως, εκείνα τα ελάχιστα παιδιά, γύρω στα είκοσι, όπως ακούσαμε, που πάλεψαν για να τη λύσουν και τα κατάφεραν, γιατί είναι μαθηματικά μυαλά, στην ουσία τιμωρήθηκαν. Γιατί δεν δόθηκαν και σ’ αυτά τα παιδιά οι δυο μονάδες; Λύνοντας την άσκηση αυτή, απέδειξαν ότι αξίζουν. Όμως, ίσως να κουράστηκαν, και να έκαναν αλλού, σε πιο εύκολες ασκήσεις, λάθη. Έτσι, ένα παιδί που πήρε 16, συν τις δύο μονάδες, παίρνει στο απολυτήριο 18, ενώ εκείνος που την έλυσε την επίμαχη άσκηση, και έκανε αλλού λαθάκια, και παίρνει 17, υστερεί από τον πρώτο κατά μια μονάδα. Συνεπώς, ο πρώτος που δεν έλυσε την άσκηση, θα περάσει αυτόν που την έλυσε, μια μονάδα, και αυτό θα έχει επιπτώσεις και στο απολυτήριο.
Τελειώνοντας, θα ήθελα να κάνω μια εισήγηση: επειδή φαίνεται υπάρχει και πρόβλημα στους διορθωτές, να υποχρεώνονται όλοι όσοι διδάσκουν στην τρίτη Λυκείου να διορθώνουν τόσα γραπτά, όσοι και οι μαθητές τους. Βεβαίως, πάντα θα υπάρχει το υποκειμενικό στοιχείο, αλλά ίσως να αποφευχθούν αρκετές αδικίες. Επίσης, να ευχηθούμε να μη στηριζόμαστε στην τύχη, να συμπέσουν δηλαδή δυο αυστηροί ή δυο επιεικείς διορθωτές, για να πάρουν τα παιδιά μας μια καλή θέση στο Πανεπιστήμιο!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου