Ταξίδι στην Ελβετία- Μέρος Στ' -Κρουαζιέρα στη λίμνη της Γενεύης- Νιόν

Η μηχανή του πλοίου

Ξεκινήσαμε την κρουαζιέρα μας με τους καλύτερους οιωνούς. Ο ήλιος έλαμπε και χρύσιζε τα γαλανά νερά της λίμνης. Θα χρειαζόταν μέχρι τη Γενεύη τέσσερις ώρες, γιατί κάνει πολλούς σταθμούς και στις ελβετικές μα και στις γαλλικές ακτές, γιατί η λίμνη Λεμάν αποτελεί φυσικό σύνορο μεταξύ Ελβετίας και Γαλλίας, σχηματίζοντας την κοσμοπολίτικη Ελβετική Ριβιέρα που αγκαλιάζει όλη την περιοχή δυτικά της Γενεύης και ανατολικά της πόλης του Μοντρέ.

Μέσα στο πλοίο πιάνω κουβέντα με μια νεαρή φοιτητριούλα που ερχόταν από το Μοντρέ, όπου πήγε να επισκεφτεί τους παππούδες της, και σκέφτηκε να εκμεταλλευτεί τον καλό καιρό για να κάνει κρουαζιέρα μέχρι τη Γενεύη. Από τη μια μέχρι την άλλη άκρη της λίμνης. 

Σε κάθε στάση που σταματούσε το πλοίο, ξετρελαινόμαστε με τα υπέροχα τοπία, τα λουλουδιασμένα κτήρια, τις εκκλησίες.

Τελικά, εμείς, κάναμε κρουαζιέρα για δυο ώρες και τριάντα περίπου λεπτά και αποβιβαστήκαμε στη μικρή πόλη Nyon, την έδρα της Ουέφα. Ένα ευγενικό ζευγάρι μεταναστών από τη Σρι Λάνκα και την Μπάγκλαντεζ με το μικρό αγοράκι τους προσφέρθηκαν να μας οδηγήσουν προς τον σιδηροδρομικό σταθμό για να πάρουμε το τρένο για τη Γενεύη. 

Στον δρόμο, στην παλιά Πόλη, σταματήσαμε για να φωτογραφήσουμε την καθολική εκκλησία και το κάστρο της πόλης με τους πέντε στρογγυλούς πύργους του 13^ου αιώνα. 

Η Νιόν είναι μια συμπαθητική πόλη με κατάλοιπα από τη ρωμαϊκή εποχή και θύμησες από το πέρασμα του Ιούλιου Καίσαρα από αυτά τα μέρη.