Ταξίδι στη Μήλο, ΜΕΡΟΣ ΣΤ΄ -Αχιβαδόλιμνη, Φυριπλάκα, Τσιγκράδο, Προβατάς, Κήπος

Δευτέρα, 6 Ιουλίου 2015

Σήμερα, είναι η μέρα της εξόρμησης στη Δυτική Μήλο, γι’ αυτό και νοικιάσαμε αυτοκίνητο που κινείται και στους τέσσερις τροχούς. Πολύ λίγοι αποφασίζουν αυτή την εκδρομή, γιατί είναι πραγματικά δύσκολη για τα αυτοκίνητα.

Οι παραλίες της Δυτικής Μήλου είναι απόκρημνες και είναι δύσκολη η  πρόσβαση σε αυτές, γι’ αυτό σε μερικές μπορείς να πας μόνο μέσω της θάλασσας. Αυτό το κομμάτι του νησιού είναι το πιο άγριο και συνάμα το πιο γοητευτικό, και ανήκει στο δίκτυο Natura 2000. Στη διαδρομή μας δεν θα συναντήσουμε χωριά, παρά μόνο μικρούς οικισμούς και κάποια παλιά ορυχεία.

Από τον Αδάμαντα προχωράμε προς το αεροδρόμιο και φτάνουμε στην Αχιβαδόλιμνη. 

Είναι ο μεγαλύτερος φυσικός υγρότοπος των Κυκλάδων, σημαντικός σταθμός μεταναστευτικών πουλιών, γι’ αυτό και ανήκει στην περιοχή Natura.

Εδώ στην Αχιβαδόλιμνη, που πήρε το όνομά της από μια λιμνούλα που έχει απέναντι και είναι γεμάτη από αχιβάδες, έχει μια από τις πιο καλές παραλίες του νησιού, οργανωμένη, με την πιο μεγάλη έκταση κατάλευκης αμμουδιάς και βαθυγάλαζα ρηχά νερά, κατάλληλη για οικογένειες με παιδιά.

Λίγο πιο πίσω τα αρμυρίκια που υπάρχουν χαρίζουν τη σκιά τους στα αυτοκίνητα.

"Μήλος Αχιβαδόλιμνη"

Μια από τις αξέχαστες διακοπές μας στη Μήλο είναι εκείνη του 2002, όταν φέραμε τον γιο μας δυο χρόνων, και μείναμε στο ξενοδοχείο πάνω από την Αχιβαδόλιμνη, το «Μήλος Αχιβαδόλιμνη», Μπαγκαλόους και κάμπινγκ, που ανήκει σε έναν πολύ καλό μας φίλο, τον Αντώνη, πολιτικό μηχανικό, που μαζί με τη γυναίκα του την Έφη έφτιαξαν αυτό το μοναδικό θέρετρο που σε αναζωογονεί πραγματικά μέσα στη φύση, δίπλα στα γαλανά νερά του Αιγαίου.

Το μπαγκαλόου στο οποίο μείναμε ήταν φανταστικό! Είχαμε απέναντί μας όλο τον Αδάμαντα στο πιάτο. Ειδικά τα βράδια με τις φωτοχυσίες ήταν μαγευτικά. Η θέα πανοραμική, σαν να είσαι σε έναν εξώστη στο Αιγαίο, όπου θαυμάζεις την απαράμιλλη ομορφιά αυτού του νησιού που είναι ένα πραγματικό στολίδι του Αιγαίου.

Τα μπαγκαλόους στο "Μήλος Αχιβαδόλιμνη"

Από την Αχιβαδόλιμνη, στρίβουμε αριστερά προς τα νότια του νησιού, όπου ο δρόμος οδηγεί σε δυο παραλίες: τη Φυριπλάκα και το Τσιγκράδο, με πολύ δύσκολη πρόσβαση.

Η Φυριπλάκα είναι μια εκτεταμένη παραλία με ψιλή άμμο, λευκό βότσαλο και κοφτά, κατακόρυφα, επιβλητικά, θεόρατα, ηφαιστειακά βράχια με εντυπωσιακά χρώματα. Εδώ υπάρχει καντίνα με ξαπλώστρες και ομπρέλλες.

Αν κάποιοι θέλουν να βρουν την απόλυτη ηρεμία και χαλάρωση, πιο κάτω υπάρχουν δυο μοναχικές παραλίες με ρηχά γαλαζοπράσινα νερά.

Στη συνέχεια, βρίσκουμε την παραλία Τσιγκράδο με τη λευκή άμμο, τα πεντακάθαρα, σμαραγδένια νερά, αγκαλιασμένα από τα πανύψηλα βράχια.

Εδώ η πρόσβαση γίνεται από έναν χωματόδρομο, αλλά γι’ αυτούς που αναζητούν την περιπέτεια, υπάρχει και άλλη λύση: να κατέβουν από το ύψωμα μέσω ενός απότομου μονοπατιού που είναι καλυμμένο με άμμο.

Η παραλία δεν είναι οργανωμένη, άρα πρέπει να εφοδιαστείς με τα απαραίτητα από τη διπλανή παραλία της Φυριπλάκας.

Εμείς, σήμερα, κατευθυνόμαστε προς τα δυτικά, προς τον Κήπο.

Περνάμε το εκκλησάκι του Αγίου Σώστη και φτάνουμε σε μια άλλη οργανωμένη παραλία με ξενοδοχείο, εστιατόρια και ενοικιαζόμενα δωμάτια, μια παραλία οικογενειακή, με ζεστά, ρηχά νερά και όμορφη αμμουδιά.

Είναι η παραλία του Προβατά με τη χρυσοκόκκινη άμμο. Σε αυτή την παραλία έχουμε έρθει άπειρες φορές και έχουμε γευτεί και τα ολόφρεσκα ψάρια στις γύρω ψαροταβέρνες.

Σπηλιά στον Προβατά

Το ξενοδοχείο στην παραλία του Προβατά

Παραλία του Προβατά

Σε ελάχιστη απόσταση από τον Προβατά είναι η περιοχή Κήπος. 

Εδώ, πάνω στο λόφο, ο μακαριστός φίλος μας ο Ψαθάς έχει φτιάξει ενοικιαζόμενα δωμάτια,




αλλά και ένα ωραίο κέντρο πλάι στη θάλασσα, το οποίο ιδιαιτέρως τιμούσαμε όλα αυτά τα χρόνια, γιατί ο Ψαθάς λέγαμε «ξέρει από καλό φαγητό».

Πέρα από τα εξαίρετα ψάρια που τα ψάρευε ο ίδιος, φαγκριά και συναγρίδες, τρώγαμε κόκορα κοκκινιστό, μια σπεσιαλιτέ της Μήλου, αλλά και άγρια κατσίκια που τα είχε και μεγάλωναν στην Αντίμηλο, όπως και  εκλεκτούς μεζέδες: καλαμάρια, χταπόδια, σουπιές, ντοματοκεφτέδες, κολοκυθοκεφτέδες, πατατοκεφτέδες, σαγανάκι, πιταράκια υπέροχα, γαρίδες σαγανάκι κ.ά. 

Μια φορά, μου πρότεινε να φάω παλαμίδα, αλλά ήταν τόσο αλμυρή, που ακόμη τη θυμάμαι, γιατί μου προκάλεσε αλλεργία.

Κάτω από το εστιατόριο ο Ψαθάς έφτιαξε και μια μικρή προβλήτα, τη μόνη στη νότια πλευρά του νησιού, απ’ όπου ξεκινούν εκδρομές για μια άλλη μοναδική περιοχή, το Κλέφτικο, απ’ όπου η πρόσβαση γίνεται μόνο από τη θάλασσα, και τον Γέρακα. Οι εκδρομές αυτές είναι διαρκείας τεσσάρων ωρών, και είναι πολύ βολικές, όταν τα καϊκια δεν μπορούν να φύγουν από το λιμάνι του Αδάμαντα, λόγω κακού καιρού.

Μοναδική εμπειρία για μας ήταν το 2000, όταν μείναμε για μία βδομάδα σε ένα από τα δωμάτια του Κήπου με την πανοραμική θέα στο Κρητικό πέλαγος και την απόλυτη γαλήνη. Στη βεράντα διαβάζαμε τα λογοτεχνικά μας βιβλία, ρομαντζάραμε με την πανσέληνο του Αυγούστου, και τρία βράδια τη βδομάδα, μετά τα μεσάνυκτα, γύρω στις δύο, βλέπαμε το κρητικό καράβι να περνά, μια φωτεινή κουκίδα στο πέλαγο, και να απομακρύνεται σιγά-σιγά, μέχρι που χανόταν από τον ορίζοντα. Πόσο νοσταλγώ εκείνες τις διακοπές! Βέβαια, πρέπει να έχεις αυτοκίνητο για να μένεις εδώ, καθώς απέχει δεκατρία χιλιόμετρα από τον Αδάμαντα.

Προσθήκη λεζάντας

Ακριβώς δίπλα από τα δωμάτια του Κήπου της οικογένειας Ψαθά, σε αυτό το ειδυλλιακό τοπίο, υπάρχει και μια εκκλησούλα, αφιερωμένη στην Παναγία. Είναι η Παναγία του Κήπου, η παλαιότερη εκκλησία του νησιού, βυζαντινό κτίσμα του 5^ου μΧ αιώνα, εξαιρετικής αρχιτεκτονικής, αρκετά καλοδιατηρημένη. Εκείνο που την ξεχωρίζει είναι ότι   στη θέση της Αγίας Τράπεζας έχει βαπτιστήριο. Επίσης, εδώ υπάρχουν και κομμάτια μιας μαρμάρινης σαρκοφάγου της ελληνιστικής περιόδου.

Στον δρόμο για το κέντρο του Ψαθά, που πριν από κάποια χρόνια ήταν Δήμαρχος Μήλου, στρίβουμε αριστερά προς το ακρωτήρι. Εκεί στην κορυφή του λόφου, κοντά στο ραντάρ των Γερμανών, έχουμε αγοράσει ένα κομμάτι γης και πήγαμε να το δούμε. 

Από δω το μάτι αγκαλιάζει πανοραμικά όλο το κρητικό πέλαγος, ενώ στα αριστερά έχουμε τη θάλασσα του Προβατά και στα δεξιά τη θάλασσα του Κήπου.

 Στα βόρεια, πίσω μας δηλαδή, υπάρχει η θέα του βουνού, με την ψηλότερη κορυφή του, τον Προφήτη Ηλία στα 750  μέτρα, όπου υπάρχει και το ομώνυμο εκκλησάκι.

Θέα από τον Προφήτη Ηλία

Ο Προφήτης Ηλίας χιονισμένος

Πραγματικά προνομιακή η θέα του οικοπέδου, αλλά επειδή η περιοχή είναι στο σχέδιο Natura, είναι συγκεκριμένο το εμβαδό που μπορείς να κτίσεις. 

Κάποιοι ήδη έκτισαν τα εξοχικά τους στη γύρω περιοχή, σε παραδοσιακό κυκλαδίτικο στυλ. Πάλλευκα με μπλε παράθυρα.